Sinds ik minimalistischer leef heb ik twee bewegingen gemaakt.
Langs de ene kant koop ik veel minder. Ik doe bewustere aankopen, gebruik mijn spullen veel langer. Als er iets kapot gaat probeer ik het te herstellen. Ik vervang geen spullen omdat ik ze beu ben maar haal er alles uit. Zo heb ik een fitbithorloge met een half kapot bandje maar zolang hij niet van mijn arm valt blijft die. Ik heb een iPhone met een slechte batterij, maar zolang ik veel in de mogelijkheid ben hem op te laden vormt dat verder geen onoverkomelijke problemen.
Mijn laptop en e-reader zijn nu allebei tieners en doen het nog goed. Ik behandel mijn schoenen met de juiste producten en was mijn kledij minder en op lage temperatuur, net voldoende om niet stinkend rond te lopen.
Langs de andere kant heb ik er vrede mee genomen dat een mens af en toe de bal misslaat en dit ook met aankopen. Ik doe nog altijd miskopen. Meestal weloverwogen beslissingen, maar ook die zijn soms mis. Maar in plaats van ze bij te houden en mezelf te verplichten ze toch te gebruiken en elke keer mijn humeur te verpesten, geef ik mezelf de toestemming om ze weer weg te doen. Ik accepteer dat ik er geld aan verloren heb en probeer er nog snel een klein lesje uit te trekken van wat ik in de toekomst misschien maar beter niet meer koop.
Langs de ene kant gebruik ik spullen dus tot ze echt niet meer te gebruiken zijn, langs de andere kant doe ik spullen weg die nog maar net in mijn bezit waren.
Ik ben ervan overtuigd dat rommel rommel aantrekt, dat ook miskopen miskopen aantrekken. Wil je niet nog meer miskopen doen? Geef jezelf dan gewoon de toestemming om een nieuwe start te nemen. Voel het niet als een walk of shame naar de kringwinkel of naar de krantenwinkel met al je verkochte vinted spullen. Voel het als een cadeau aan jezelf.
Ik heb zelf een notitie op mijn telefoon met daarin waarom ik iets weg deed, waarom ik het überhaupt kocht(het onderliggende verlangen) en wat ik daaruit concludeer. Bv ik kocht triljoen joggingbroeken in coronatijden. Ik had het verlangen om stylish en cozy te zijn, maar in mijn leven nu draag ik geen triljoen joggingbroeken, ook kocht ik er niet in mijn stijl, niet mijn kleur, niet mijn pasvorm. Dus weg ermee. Ik gebruik nu de 2 joggingbroeken die ik heb tot ze uit elkaar vallen.
Zo vergeet ik minder snel dat ik niet weer joggingbroeken moet gaan kopen.
Ook eens proberen?
Neem er bij het ontspullen een notitieboekje of je telefoon bij en maak wat notities. Ik ben benieuwd of het voor jou ook werkt!
Comments